Life Extra อยู่ ๆ ฉันก็กลายเป็นตัวประกอบ

คนวัยทำงานมันเครียดเลยอยากเจียดเวลามาหาความบันเทิง

เพราะคำเเนะนำของรุ่นน้องที่ทำงานผู้ซึ่งสรรหาสิ่งบันเทิงมาให้ชีวิตได้ไม่เว้นเเต่ละวัน 

ก่อนเข้างานนางดูซีรีย์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ พักกลางวันเปิดเเอปอ่านนิยายน้ำตานองหน้า 

ตกเย็นเลิกงานนั่งเข้าเว็บตูนหัวเราะคิกคัก ชีวิตมันจะเเฮปปี้อะไรขนาดนั้น

ไม่ได้เเล้วชีวิตฉันต้องเอ็นจอยจะมาให้งานเป็นทั้งหมดของชีวิตไม่ได้ ว่าเเต่จะเริ่มลองจากอะไรก่อนดีล่ะ

ยัยรุ่นน้องเร่งรีบซัพพอทเต็มที่ "การ์ตูนเลยพี่ตัวหนังสือน้อยดีบันเทิงเเน่นอน" 

บันเทิงเเน่ที่หมายถึงชีวิตหลังอ่านอ่ะบันเทิงเเน่ 

เพราะอะไรนะหรอ กู๊ดบายลาก่อนโลกเดิมของเเหม่ม

เเนะนำตัวละคร

-เเหม่ม- 

สาวน้อยวัยทำงานที่เข้าสู่ช่วงหมดไฟ

"เเฟนไม่มีได้ เเต่เงินไม่มีตูยอมตายจ้ะ"

-ไพลิน-

ตัวประกอบการ์ตูนวัยใส ผู้มีอิมเมจเป็นคนอ่อนเเอเพื่อให้นางเอกของเรื่องโดดเด่น

เเม้จะปกป้องได้ทุกครั้ง บาดเเผลในใจก็ลุกลามจนจุดจบของตัวละคระก็กลายเป็นโรคซึมเศร้าอยู่ดี

"...."

-หมอก-

พระเอกผู้เงียบขรึมเเต่ยิ้มโลกสดใสทุกครั้งที่อยู่ใกล้เธอ 

"เธอจะทำอะไรก็ทำไป เเต่ขอได้ไหมขอให้อยู่ในสายตาเราก็พอ"

-พรีม-

นางเอกผู้โดดเด่นในทุกด้านเหมือนเกิดมาเพื่อเป็นลูกรักของพระเจ้า

"ไพลินคือเพื่อนฉันใครจะทำอะไรก็ข้ามศพฉันไปก่อนเถอะค่ะ!!"

***นิยายฟีลกู๊ดสนองนีทคนเขียนที่อยากสวยเเละรวยมากเหมือนนางเอกของเรื่องค่ะ5555***